öncelikle herkese sevgiler...
ben ECRİN 21 yaşındayım.sene 2007 nin 3 ağustosu günlerden cuma kuzenimin kına gecesi var bi telaş bi heyecen hazırlanıyorum.o zamanlar 17 yaşındaydım ne biriyle çıkmış nede aşk denen o acı şeyi tatmıştım.neyse akşam oldu gittim işte erkek tarafıda var tabi.biri var karşımda öyle güzel oynuyoki tüm kızların gözü onun üstünde bi insan bu kadarmı yakışıklı olur o gözler bu kadarmı güzel bakar.beni farketmemişti bile o an.ilk kez ilgi duyuyorum birine ilk kez tuhaf bakıyorum bi erkeğe.tabi o zamanlar inek öğrenci modeline çok meraklıydımdersten kafamı kalkıyoki birini göreyim.neyse sordum bunu etraftan birilerine damadın dayısı dediler ama damatla aynı yaştalar falan filan adı ardaymış 24 yaşındaymış.sabah oldu düğün günü yine karşımda o var bu kez bakıyo farketmiş olmalı ona baktığımı.içimde ilk kez aşk adına bi umut doğdu sanki.ertesi gün kuzeni görmeye gittik ardanın ablasıda orda kızın çantasından telefonunu aldım ardanın numarasını aldım tüm cesareti toplayıp mesaj attım direk bana sen o esmer uzun boylu kızsın dedi sen numaramı bulmasan ben seni bulacaktım falan dedi çocuk askerden düğün için izine gelmiş meğerilk sorduğum şey sevdiğin varmıydı cevap yeterince açık oldu HAYIR...ilişkimiz başladı.6 ayı kalmıştı erzurumda yapıyodu.bekledim sabırla ne fedakarlıklarla yolunu gözledim sevmeye başlamayı geçmiş onun için deli oluyodum sabahlara kadar nöbeti olurdu konuşurduk arardı seviyorum ölürüm senin için derdi sen bu zor zamanlarımda yanımda oldun seni asla bırakmam diyodu.neyse hasret bitti geldi güzel gözlüm.ilk bikaç ay ii gidiyodu sonra ailem öğrendi istemediler bunu illa ayrılacaksın ecrin o sana göre değil falan filan bi ton laf ettiler onları dinleyen kim sanki.telimi aldılar abim okula götürüp getiriyodu ama biz bi şekilde haber alıyoduk birbirimizden geceleri balkonun altına gelir izlerdik birbirimizi o olmadan nefes alabilecek durumda değildim artık.tel.ulaştırdı bana ailemi hiçe sayarak gizli gizli yaşıyodum aşkımı her defasında öğreniyolar ben yine devam ediyodum bi gün kuzen çıktı geldi dediki ardayı bugün kızıl saçlı bi kızla gördüm dedim yalan söylüyosun dedi eğer hala aynı yerdeyse gel kendin gör gittim uzaktan gördüğüm şey o an benim aşka olan tüm inancımı yitirmeye yetmiştikoşarak eve gittim artık ailem eskisi gibi sıkmayı bırakmıştı ağladım ağladım saatlerce ağladım.akşam tuttum aradım hiçbişey demedim ayrılıyorum senden dedim nasıl ya falan dedi bitti işte hadi eyvallah dedim ve o gün arda benim için öldü.aramadımı çok aradı ama hiç ulaşamadı yaşadığım şehir küçük olduğu için görüyodum onu ama asla konuşmadım bi gün bile duyuyodum işte sürekli birileriyle birlikte diye.hani derler ya ilk aşk unutulmaz diye o benim ilk gözlerine gözlerimi verdiğim ilk öptüğüm ilk dokunup sevdiğim insan unutulurmu?
ve şimdi......
ben 21 yaşındayım üniversite okuyorum onunla yaşadığım kocaman dolu dolu 2 yılımı hiç unutmadım 7 ay önce çıktı karşıma okulda konuşalımmı dedi.azıcık şerefin varsa bi daha karşıma çıkmazsın dedim arkamı dönüp gittim bağırdı peşimden seni hiç unutmadım nolur affeeeeeeeeeeeeeeet diye ama GURUR engel oldu yüreğime o günden sonra hiç görmedim haberini aldım nişanlanmış keşke bu yazıyı okuyo olsa ona şunu demek isterim.
benimle kurduğun çocukça saf masum hayallerimizin üstüne kirli hayallermi düşmüş söylermisin baktığın gözlerde gittiğin yerlerde anılar seni bırakacak mı gülünü unutabilecekmisin yoksa sevdandamı yalandı allah bana verdiğin acıların fazlasını değil aynısını sana yaşatsaydı sen ölürdün ama bak şimdi dimdik ayaktayım hakkını helal et demiştin ya helal hoş olsun mutluluk dileyecek değilim hadi git ecrinini unut şimdi yollar tamamen ayrıldı artık dostlar hayatıma ondan sonra kimseyi almadım almayada niyetim yok yıllarda sürse onun aşkı hep yüreğimi acıtan bi yara olarak kalacaktır...
okuyan herkese teşekkürler sevgilerimle Karam.........