benmde çok güzel zamanlarım oldu onunla, üstelik ilk kez aşık olmustum. küçüklüğümden beri aynı yerde oturuyorum. geçen sene arkadaşımla şakalaşıyorduk bana birilerini gösteriyodu bak bu benm sevgilim falan diye dalga geçiyordu bende ona uyarak bak bizde bununla çıkıyoruz diyip yoldan geçen herhangi birini gösterip gülümsüyordum. ilk kez gözgöze gelmiştik o an. içimde anlam veremediğim bi mutluluk belirdi gözlerine baktığimda. bir kaç defa aynı yerden geçtiğimde onun yakınardaki cafede çalıştığını öğrendim. onca sene farkın varamamıştım başta benim için sadece bir dalga konusuydu. artık nerdeyse her gün o cafenin önünden geçiyordum. bir kaç ay geçti.. başta arkadaşım sorduğunda hoşlandımı inkar etsemde bunun için biraz geç kalmıştım. ve uzun süreliğine yazlığımıza gidecektik. yani onu göremeyecektim uzun bir süre. amadeli gibi her gün onun gözlerini görmek istiyordum. yazlığa gittik.. çok mutsuzdum ve uzun zamandır ilk kez ağlamıştım. sadece platonik bir şey olduğunun bende farkındaydım ama yinede etkilenmiştim işte ondan. sonra rahatlamak, içimi dökmek için bir defter aldım. aklımdan geçen her şeyi ona yazıyordum. 1 ay geçti ve dayanamayıp 2 günlüğüne yazlıktan döndüm. direk o yoldan geçtim gördüğü anda gözlerindeki heyecanı hissetmiştim ve bana ilk kez gülümsemişti. an an o kadar mutluydum ki.. sonra tekrar döndüm yazlığa. artık daha bir umutla yazıyordum defterime . arada tekrar yazlıktan dönüp önünden geçiyordum. 3 ay böylece geçti. ben bile şaşırıyordum nasıl bu kadar kaptırdığıma kendimi. ve en sonunda dayanamayıp ona her şeyi söylemeye karar verdim. adınıda bir kaç gün önce öğrenmiştim. 1 hafta sonra arkadaşım aracılığıyla ona ondan hoşlandığımı söyledim. ve onunda aynı şeyleri hissettiğini öğrenince benden mutlusu olamazdı herhalde sonra msnde konuşmaya başladık, sonra telefonlar alındı. ve konuşmaya başlamıştık iyice. artık o benm sevgilimdi. ondan hoşlandığım günden beri yazıdığım defteri anlattım ona. oda aynı şekilde yazıyormuş meger ilk kez aşık olmuştum.. ama fazla mtlulukttan kendimden geçmiştim adeta. üzüyordum onu her seferinde. buluşmamaak için bahaneler uyduruyordum. sonra artık dayanamadı ve bitirmek istedi. giderken bile söylediği tek şey seni çok seviyorum oldu. ve gitti. gittikten sonra anladım artık her şeyimin ondan ibaret olduğunu.. intihar hariç her şeyi yaptım kendime. ağlamadığım tek bir gün olmadı. 2 ay ayrı kaldık, sonra arkadaşıma ulaşarak onunla konuştu içini döktü ve en sonunda benmle konuştu. barıştık. bu sefer biliyordum onun değerini. gözüm kapalı yaşıyordum hayatı adeta. daha önce kimseyi kendime bu kadar yakın hissetmemiştim. birisinin elimi tutmasına dahi izin vermemiştim. ilk kez birisine öyle saatlerce sarılmıştım. ve ben gerçekten aşıktım. 1 buçuk sene her günüm onu yaşayarak, varlığına şükrederek geçti. o kadar güzel hayallerimiz vardı kii.. beni bidaha hiç bırakmayacaktı biliyordum. ama her güzel şeyin bir sonu var derler ya. gerçektende öyleymiş. 1 buçuk sene geçti biz hala ilk gün ki gibi seviyoduk birbirimizi. ama her şey çok güzel giderken birden bi sorun oluştu. soğuk davranmıyordu ama bir mesafe vardı aramızda. 1 ay bu böyle devam etti ve artık dayanamadım ve davranışlarını söyledim. nedenini bilmediğini, eskisi gibi mutlu olmadığını kimseyle konuşmak istemediğini söyledi. sorun ben değildim herkese karşı böyleydi ama bir seye vardı ortada. en sonunda eskisi gibi olamadığını ve beni üzmeye hakkı olmadığını söyledi ve gitti.. yine yapayalnız kaldım. unutamicağımı biliyorum ilk aşkım o benim. bilmiyorum belkide bi anlık bir karar içinde bulunduğu durumdan kurtulduğunda pişman olacak ama ne yapmalıyım bilmiyorum. şuan bu durum bütün hayatımı etkilemiş durumda. canım çok yanıyo. hala her şey şaka gibi geliyor. bu güzel hikayenın bittiğini kabullenmek istemiyorum.. ben onu geri istiyorum.. etraftaki her şey bana bu 1 bucuk seneyi hatırlatıyor..
12345677654321 çevrimdışı      Alıntı Yaparak Cevapla